Skip to main content

ЧИНГИС ХААНЫ ЭШ ХӨРӨГ 2 хувилбараар хадгалагдан иржээ.

Тайваний нийслэл Тайбей хотын музейд эх хувилбар нь хадгалагддаг энэхүү зургийн талаарх цөөн мэдээллийг нэгтгэв.

Санамсаргүйгээр и-монголиа сайтаар үйлчилгээ авахаар хайж явтал байдаг юм байна. танд ч гэсэн хэзээ нэг цагт хэрэг болвол татаад аваарай. 

1949 онд Дундад Иргэн Улсын Ерөнхийлөгч Чан Кайши Хятадаас дүрвэн Тайвань арал руу гарахдаа, лавтайяа сүүлийн мянга орчим жилийн туршид Хятад орныг эрхшээсэн үе үеийн зүрчид, монгол, хятад хаад төрж барьсаар ирсэн Бээжин дэх Хааны ордонд тэдгээр үе үеийн хаад, дээдэс эдэлж хэрэглэж, хадгалж хамгаалж ирсэн хэдэн мянган эд өлгийн зүйлс, хаадын эрдэнэсийн санг зөөж авчирсны дотор энэ хөрөг хүндтэй байр эзэлдэг хосгүй үнэт өв дурсгал юм. 

(Оюутан байхад музейд дэлгэгдэх боломж гарч мөн очиж үзэж байсан юм. хэзээ нэг цагт манай Чингис хааны музейд дэлгэгдээсэй билээ гэж бодож сууна. УБ 2024 12 10. 10.42мин)


Эх сурвалж №1 

Юань улсын үед (XIV зуун) бүтээгдсэн Чингис хааны хөрөг. Үндэсний Ордон Музей, Тайбэй, Тайвань. Анхны хувилбар нь хар, цагаан өнгөтэй байсан ба Хубилай хааны захиалгаар 1278 онд монгол зураач Хорихосон урлажээ. Зураг татах бол  https://e-mongolia.mn/chingis-khaanii-esh-khurug   





Эх сурвалж №2 

Yuan dynasty

Portraits of Emperors Taizu (Genghis Khan), Shizu (Kublai Khan), and Wenzong (Tegtemur)

Portraits of Emperors T'ai-tsu (Chinggis Khan), Shih-tsu (Khubilai Khan), and Wen-tsung (Tegtemur), Portraits of Khubilai Khan's Consort (Chabi) and Shun-tsung's Consort (Targi)

 https://theme.npm.edu.tw/khan/Article.aspx?sNo=03009223&lang=2 

Portraits of Emperors T'ai-tsu (Chinggis Khan), Shih-tsu (Khubilai Khan), and Wen-tsung (Tegtemur)

  • Anonymous, Yuan Dynasty (1260-1368)
  • Album leaf, ink and colors on silk, 59.4 x 47 cm

Portraits of Khubilai Khan's Consort (Chabi) and Shunzong's Consort (Targi)

  • Anonymous, Yuan Dynasty (1260-1368)
  • Album leaf, ink and colors on silk, 61.5 x 48 cm

These renderings, from left to right, of Genghis Khan, Kublai Khan, and Tegtemur, as well as Chabi and Targi, come from the albums "Bust Portraits of the Yuan Dynasty Emperors" and "Bust Portraits of the Yuan Dynasty Empresses." They are now arranged in a horizontal format, which is probably the result of remounting that took place during the reign of the Qianlong Emperor (r. 1736-1795) in the Qing dynasty.

The three emperors shown here all have their hair tied in braids  and are dressed in monochrome robes. Genghis and Kublai wear a leather warming cap, and the even the delicate texture of the leather  of Genghis' cap is clearly evident. Tegtemur wears a "seven-jewel" crown inlaid at the top with a red gem . Even the luster of the gem has been indicated using white pigment to show the shine.

Kublai's empress, Chabi, wears a "kuku" crown, which was one of the most distinctive forms of headwear worn by Mongolian nobility. Besides textual evidence, archaeological findings also support the existence of this crown, the name of which is a direct translation from Monolian. The crown is distinctive for its tall and flaring conical form that is decorated  with pearls and other objects along with a pheasant tail feather at the top. Her hair is tucked into the crown and then held in place with cloth. Both of the empresses here are shown with three collars. The edge of one is wider form of cecorative textile with a black background  upon which a white floral pattern appears in gold and silver. The inner collars include red decoration on a gold background and a black pattern. These two strips of decoration represent the famous Yuan dynasty textile known as "nashishi ", which was woven with strands of gold. The technique for this textile originated in Central Asia, but with the military conquest of the Mongols it was transported and specialists in this craft also moved east, bringing it to China.

Compared to Song imperial portraits, those of the Yuan reveal several distinctive differences. First, despite the three-quarters view of the Yuan figures, their line of vision is frontal, suggesting that they are looking at the viewer. Second, in terms of technique, their faces have been rendered using very fine washes of color. For example, the way that the area around the eye sockets  in the portrait of Khubilai has been depicted differs from the representation in using lines found in "Emperor T'ai-tsu of the Sung". In the Yuan portrait, very fine colors were washed over the surface to sculpt out the features for a volumetric effect. The cheek areas  in the portrait of Chabi, for instance, reveal this presence of the skin and flesh.  Recent research shows that this fine color wash technique commonly found in Yuan imperial portraits was perhaps related to similar ones found in the southwest area of Nepal and Tibet. The famous Nepalese artist Anige  (1244-1306) appears to have played a key role in this transformation. Records indicate that Anige did imperial portraits for the Yuan court, and the high quality and consistency of the portraits of Kublai, Chabi, and Targi suggest the same hand-perhaps that of Anige.

Furthermore, the treatment of the transparent thin gauze  along Targi's forehead is similar to that found in 13th-century Nepalese thangka  paintings which in turn derived from east Indian styles. Though not conclusively by Anige, these portraits must be closely related to him.

The sketch-like alterations used to make some of the strokes in these portraits suggest that they were done on the spot before the sitters and perhaps intended as models for other portraits. These portraits reflect the extant to which Mongol and Chinese customs fused in Yuan China.

Эх сурвалж №3

Чингис хааны харц

Эл хөрөг дээрх Чингис хааны харц тун учиртай анам. Хөргийг хэдэнтээ дэргэдээс нь харж, нягтлан шинжиж, тогтон харах тусам их хааны харц ер бишийн болох нь улам бүр мэдэгдэнэ.

Энэ өдрүүдэд Тайванийн Үндэсний “Хааны ордон” музейд Монголын түүх, соёлын холбогдолтой үзэсгэлэн гарч байгаа билээ. “Гүнжийн гайхамшигт цуглуулгууд” нэртэй энэ үзэсгэлэнд Хубилай хааны жич охин Сэнгэ Раги гүнжийн хувийн цуглуулгын үнэт өв дурсгалуудыг дэлгэн үзүүлж байгаа юм. Энэ тухай би өмнө нь бичиж уншигчдад хүргэсэн учраас дахин нуршихаа азнасу.
Энэ удаад мөхөс миний өгүүлэх гэсэн зүйл бол Чингис хааны хөрөг болой. Тийм ээ, энэ үзэсгэлэнд Монгол үндэстний дундаас төрөн гарсан агуу их хүн Тэмүүжин Чингис хааны эш хөргийг дэлгэн үзүүлж байгаа нь далдын далд архивын хадгаламжид байдаг хөргийг 4-5 жилийн хугацаанд нэг удаа ил гарган үзүүлдэг тэр завшаант цаг таарсан хэрэг. Аргагүй ээ, 740 шахам жилийн тэртээд зурсан хөрөг учраас ингэж онцгойлон анхаарч хадгалахгүй бол болохгүй нь ойлгомжтой.
За, тэгээд их хааныхаа эш хөргийг хэдэнтээ нүдээр үзэж, сүслэн мөргөж, сэтгэл итгэлээ шившин хүргэх ховорхон завшаан тохиож буйд баярлан мөхөс бичгийн хүмүн би бээр сэтгэл дотроо тэр бүхнээ шивнэн шившив. Чингэж их хааныхаа сүнс сүлд оршсон гэгээн дүрийн өмнө саатан зогсохуй удам хойчис нь болсон бидэн юу эсийг бодож, юу эсийг тунгаах билээ. Найман зууны тэртээх их өвөг дээдэс, Монгол гэсэн нэрийг ертөнцийн чихнээ дуурсгаж, Монголоо гэх сэтгэлээр нэгэн насны үйлийг бүтээн, өөрийгөө шатааж, өрөөлийг гийгүүлсээр дууссаны гүн учир шалтгааныг эртний мэргэдийн хэлсэнчлэн бийр бэхсээс бус, биет хөрөг дүрээс нь олж харахыг хичээн, олны гайхахыг эс ажран зогслоо.
Эзэн богд Чингис хааны эл хөргийг 1280 оны үест Хубилай хааны ордны зураач Хорихусун хэмээх монгол хүн зурсан гэж түүх бичлэгт тэмдэглээстэй байдаг. Чингис хааны ач хүү Хубилай хаан Монголын эзэнт гүрний их нийслэлийг Хятад газарт шилжүүлж, өнөөгийн Бээжин хотод төвлөрүүлэн их хотыг сүндэрлүүлсэн нь хятадаар Дайду буюу Их нийслэл, дундад Ази, Европ дахинаа Ханбалык, монголоор Хаан балгас хэмээн дэлхий дахинаа алдаршсан түүхтэй. Эртний монгол хэлнээ балгас гэдэг нь хот гэсэн утгатай үг байсан бол аажмаар түүхийн урт хугацааны туршид эвдэрч сүйдэн, эзгүй хаягдсан хотын үлдэгдэл, туурийг тийн нэрлэх болсныг бага залууст учирлан хүргэх ёстой анам. Яагаад гэхүл, өмнөх өгүүлэл, тэмдэглэлүүдийг маань хүүхэд залуучууд уншаад ойлгохгүй байгаа тухай хүмүүс халагласан нь нэг бус буйд оршино.
Хубилай хаан бол багаасаа хятад газар сууж, дорно дахины ёс заншил, эрдэм боловсролд цагааширсан хүн билээ. Түүний эцэг Тулуй нь Чингис хааны отгон хүү байсан. Чингис хаан нэгэн насны үйл зорилго болгон явж дэлхийн дайдыг нэгтгэсэн гүр их улсаа насныхаа төгсгөлд дөрвөн хүүдээ хувааж өгсний Монгол, Хойд Хятадын нутгийг голомт сахих отгон хүүдээ өвлүүлдэг эртний заншил ёсоор Тулуйд эзэмшил болгон өгчээ. Цагаан хэрмийн цаахан талд орших өнөөгийн Бээжин хот тэргүүтэй Хойд, Зүүн хойд Хятад бол эртнээс янагш нүүдэлчдийн нутаг орон байсан агаад тэр цаг үед Зүрчидийн Алтан улсын харьяанд байжээ.
Торгон хүрээ, суурьтай Чингис хааны хөрөг

Өмнөд Хятадыг эзлэн нэгтгэх их аян дайныг удирдан Хятад орны гүнд явж асан Хубилай, ах Мөнх хааныг тэнгэрт хальсан тухай мэдээ аваад өөрийгөө хаанд өргөмжилсөн юм. Энэ бол 1260 оны хэрэг явдал болой. Улмаар 1267 онд Хархорумд төвлөж байсан их нийслэлийг дотор газарт шилжүүлэн Бээжинд аваачжээ. Тийнхүү Италийн алдарт жуулчин Марко Пологийн дуун алдсанчлан, Дайду-Хаанбалгас хэмээх дэлхийд хосгүй үзэсгэлэнт сайхан хотыг цогцлоосон түүхтэй. Хятад ард түмний дунд “Бээжингээс өмнө Дайду-Хаанбалгас байсан” гэсэн зүйр үг байдаг. Тэр их нийслэлд агч их хааны ордон бас хосгүй үзэсгэлэнтэй, сүрлэг төгөлдөр байсныг Марко Поло дуу алдан зураглаж өгүүлсэн байдаг.

Тэр гайхамшигт ордонд дээдсийн хэрэглэж асан эд зүйлс, хааны сэнтий, исэр суудал, хивс, хөшиг, ширээ сандал, ер буй бүхэн нь гайхамшигтай байжээ. Зарим нь ур хийц, чанар чансаагаараа өнөөгийнхөөс ч хол илүү байсан гэдэг. Хубилай хаан насныхаа сүүл рүү өвөг дээдсийнхээ зураг хөргийг зуруулан ордондоо залж, тэдний тахилгын сүмийг байгуулж, зургуудаас нь хувь хуулбар хийлгэн залж, тахиж шүтэх болжээ. Тэгж өвөг эцэг Чингис хаан, эмэг эх Бөртэ үжин, өөрийн эцэг Тулуй, эх Сорхагтани бэхи нарын хөргийг зуруулсан байна. Зарим түүхийн тэмдэглэлд өндөр өвөг Есүхэй баатар, өндөр эмэг Өэлүн эхийн хөрөг дүрийг ч бүтээлгэн сүмд залсан гэх нь бий. Тэдний тахилгын сүм тус тусдаа байсан нь үнэн юм.
Чингис хааны энэ эш хөрөг бол яг тэр үед ийм зорилгоор бүтээгджээ. Түүнээс өмнө их хааны хөрөг зураг байсан, түүнийг ордны зураач Хорихусун харж байгаад хуулж зурсан, бас Хубилай хаан түүнд, миний өвөг эцэг ийм хүн байсан хэмээн дүрслэн хэлж зуруулсан гэдэг. Тэгэхээр өнөөг хүрч ирсэн энэ эш хөрөг бол Чингис хааны хөрөг мөн гэдэгт эргэлзэх учиргүй.
Өнгөрсөн зууны ерээд оны үест цаг өөр болж, монголчууд түүх, соёлынхоо тухай айж бэргэлгүй дуугарах болсон сайн цагийн эхэнд зарим хүн энэ зургийг Чингис хааны хөрөг биш, Хятадын нэг жанжны хөрөг хэмээн мэдэмхийрч, эргэлзэх сэтгэл төрүүлж, олны сэтгэл, итгэлийг бүдэгрүүлж байсан юм. Үнэндээ тийм байх учиргүй аж. Яахлаараа мянга шахам жил ордлон сууж ирсэн үе үеийн хаад дээдэс Чингис хааны хөрөг хэмээн өөр хүний зургийг шүтэн тахиж, хамгаалан хадгалж ирэх билээ?
1368 онд Юань гүрний сүүлчийн хаан ухаант Тогоонтөмөр Дайду-Хаан балгасыг орхин гарахдаа Хубилай хаанаас хойших Монгол арав гаруй хаад зуу шахам жил ордлон суусан энэ хот, орд харшаас бараг юу ч авч явж чадаагүй байдаг. Тиймээс дэлхийн хагасыг эзлэн нэгтгэсэн их гүрний хааны ордонд дэлхийн өнцөг булан бүрээс цугларсан тоо тоймгүй их гайхамшигт эд зүйлс үлдэж хоцорсон нь мэдээж юм. Тэр бүхний дотор Чингис хааны эл эш хөрөг байсан нь лавтай.
Чингэж хэдэнтээ их хааныхаа сүнс сүлд оршсон гэгээн дүрийн өмнө саатан зогсч, тэрхүү эш хөргийг тогтоон ажиж, эртний гайхамшигт судар ном шимтэн унших лугаа адил сэтгэл татагдан үзэвэй. Их хааны эш хөрөг үнэхээр гайхамшигтай ажээ. Тайванийн “Хааны ордон” музейгээс хэвлүүлсэн “Хааны ордны уран зураг, уран бичлэгүүдийн бүртгэл”-д дурдсанаар, тус музейд хадгалагдаж буй Чингис хааны энэ хөргийн өндөр нь 59.4 см, өргөн нь 47 см хэмжээтэй, торгоор бүрж хавтасласан зураг юм. Хаадын зураг тус бүрийн баруун талын хуудсан дээр тухайн хүний товчхон намтрыг хавсаргажээ. “Юань улсын түүх, тахил тайлгын тэмдэглэл”-д дурдсаныг үндэслэвэл, 1277 оны наймдугаар сард Хубилай хааны зарлигаар гүрний их нийслэл Дайду-Хаанбалгаст дээдсийн тахилгын сүм байгуулах зарлиг буулгаж, улмаар удаахь оны арван нэгдүгээр сард дахин зарлиглаж Чингис хааны хөргийг бүтээхийг ордны зураач монгол үндэстэн Хорихосунд даалгасан байна. Хорихосун зураач их хааныг амьд сэрүүнд нь үзээгүй боловч ач хүү Хубилайнх нь дүр төрхөөр баримжаалж зурсан гэж үздэг. 1279 оны хоёрдугаар сард дахин зарлиг буулгаж Чингис хаан, Өгөдэй хааны хөргийг хувилан Судар бичгийн хүрээлэнд байрлуулж хавар, намрын улиралд тахилга үйлддэг болжээ.
Хөргийг илүү тод харуулвал

Их хааны хөргийг сайтар ажин өгүүлье: Хаан бээр тэргүүндээ элдэв гоёл чимэглэлгүй жирийн нэг малгай өмсчээ. Малгайн нүүрэн тал нь цагаан өнгөтэй, орой нь хар өнгөтэй, арьсан малгай бололтой. Дашрамд дурдахад, Хубилай хааны зураг дээр тэр бас яг ийм, гэхдээ нүүрэн тал нь хар, орой нь цагаан өнгөтэйгөөр дүрслэгджээ. Нарийн ажвал малгайг хийсэн бөс эдийн ширхэг, ангийн үсний ширхэг нь ялгаран харагдана. Тэгэхлээр энэ бол булган малгай биз. Асаасан дээл нь цагаан өнгөтэй. Мөн л элдэв гоёл чимэглэл, товч сэлт байхгүй, эртний монгол дээлийн нийтлэг хийц хэлбэртэй. Хубилай хаан зураг дээрээ бас л яг ийм дээлтэй байна. Тэр үеийн монголчууд толгойн оройн үсийг хусч, зулай дээрээ тав гэзэг үлдээдэг, мөн хоёр чихний дээд ард туг үс үлдээн, түүнээ доош сүлжин унжуулдаг байжээ. Үүгээрээ хитанчуудын үсний засалттай тун адилхан юм. Түүх бичлэгт тэмдэглэсэнчлэн, Чингис хааны хөргийг зурсан энэ тиг жаягаар хожмын хаадын хөргийг зурдаг журамтай болсон нь үнэн аж. Хайсан хүлэг, Төмөр өлзийт, Ринченбал Эрдэнэцогт, Содбал гэгээн хааны хөрөг бүгд ижил хийж загвартай, өмссөн дээл хувцад, үс гэзэг, суугаа байрлал зэрэг нь яг адилхан байна.

Утга халин цухас дурдахад, дээл асаах гэдэг үгийг хүүхэд залуучууд ойлгохгүй байж магад. Аливаа хэлэнд найруулгын түвшин гэж байдаг агаад жишээ нь, өмсөх гэвэл жирийн үг, асаах гэвэл эрхэмсэг найруулга, хэдрэх гэвэл дорд утга болно. Идэх гэвэл жирийн утга, зооглох гэвэл эрхэмсэг найруулга, гудрах гэх нь доромж хэллэг, энэ мэт айлчлах-залрах-ирэх, унтах-нойрсох-дугжрах… гэх мэт олон жишээг дурдаж болно. Монгол хэл энэ шинжээрээ асар баялаг билээ.
Тэр үеийн Хятадын Сүн улсын элч Жао Хун бээр 1220-иод оны үед Сүн улсын элч болж Монгол оронд зорчин ирж их хаанд бараалхаж байсан бөгөөд харьж очоод бичсэн “Монгол татаарын тухай бүрэн тэмдэглэл” хэмээх судар нь дэлхийн Монгол судлалд нэгдүгээр эх сурвалж болдог үнэт бүтээл билээ. Тэрээр уг бүтээлдээ ингэж бичжээ: “Татаарын эзэн Тэмүжиний бие төрх хүдэр чийрэг, магнай өргөн, сахал урт, сүрлэг агуу, ер бусын болой” гэсэн байдаг. Чингис хааныг нас барснаас хойш дөч гаруй жилийн дараа Хубилай хааны дэргэд ирж шадарласан италийн алдарт жуулчин Марко Поло өөрийн сонссончлон: “Чингис хааны бие бялдар хүдэр чийрэг, билэг ухаан хурц сэргэлэн, үг яриа онцгой агаад баатар эрэлхгээрээ алдаршжээ” гэж тэмдэглэсэн бөгөөд, Хубилай хааны төрх байдал нь түүний өвөг эцэг Чингис хаан лугаа адил гэж сонссоноо бичсэн байдаг. Эдгээр мэдээ занги, эл эш хөрөг зэргээс үзэхэд Чингис хаан нь өндөр сүрлэг, хүдэр чийрэг биетэй, өргөн нүүр, уужим магнайтай, урт цагаан сахалтай, ухаалаг тогтуун харцтай хүн байжээ.
Чингис хааныг сэрүүн тунгалаг ахууд нь уулзаж учирсан өөр нэг хүн бол Даос хэмээх Бомбын шашны их арш Чанчунь бомбо мөн. Түүнийг дагалдан бараа болж аялан явсан шавь Ли Жичан нь аян замын тэмдэглэл хөтөлж явсан агаад Хятаддаа буцаж очсон хойноо “Чанчунь бомбын өрнө зүгт аялсан тэмдэглэл” хэмээх алдарт судрыг тэрлэн бичжээ. Харамсалтай нь энэ сударт их хааны дүр төрхийн тухай огт дурдсангүй. Үүнийг хоёр зүйлээр таамаглан цайруулж болно. Нэгдүгээрт, Чингис хаан бусдаас ялгарах юмгүй монгол хүн байж. Тиймээс явуулын хүмүүс түүнийг онцлон дурдаагүй байх нь. Өнөөдөр гадаадын зарим улсад Чингис хааныг монгол биш, казах хүн байсан, япон, орос, европ хүн байсан гэх зэргээр булаалдах болсон. Хэрэв тийм бол түүнтэй уулзаж, бараалхаж явсан Жао Хун, Чанчунь бомбо гээд олон хүн энэ тухай зайлшгүй дурдах ёстой байсан. Үгүй ядаж л “Өнөөх зэрлэгүүдийн чинь дунд нэг огт өөр хүн…, казах хүн, орос хүн байж байна шүү!” гэж дуу алдах байсан нь гарцаагүй. Гэтэл хэн ч тэгж хачирхаж гайхсангүй. Хэрэв тийм байсан бол хожмын Марко Поло, Плано Карпини, Вилгельм Рубрук зэрэг олон элч төлөөлөгчид ч энэ тухай сонсч л таарна. Гэвч хэн ч тэгж хэлсэнгүй, бичсэнгүй. Тэгэхлээр Чингис хаан бол яах аргагүй монгол хүн байсан, хүн гайхаж хачирхамгүй, бусад монголчуудаасаа үл ялгарах эгэл жир монгол хүн л байсан байж таарна аа.
Хоёрдугаарт, “Чанчунь бомбын тэмдэглэл”-ийг бичсэн шавь Ли Жичан нь багшийгаа дагалдаж яваад зам зуурт үлдэж хоцроод, буцах замд нь угтан нийлсэн байдаг. Тийм учраас эл түүхэн үйл явдлыг бичиглэж тэмдэглэсэн гол эх бичээч нь Чанчунь бомбыг Чингис хаанд золгон бараалхахад биеэр байлцаагүй юм. Чухам тиймээс их хааны дүр төрхийг эл номд дүрслэн өгүүлээгүй нь тун магадтай.
Тайваньд хадгалагдаж ирсэн Монголын хаад, хатдын хөрөг зургуудын хамт хадгалагдаж байгаа Чингис хааны эш хөргийг үзэж шинжээд олж мэдсэн, төрсөн сэтгэгдлээ одоо хуваалцсу.
Нэгдүгээрт, энэ зураг бол Чингис хааны эш хөрөг эргэлзээгүй мөн. Бүр тодруулвал, 1278 онд Хубилай хаан өвөг эцгийнхээ хөргийг зуруулах зарлиг буулгаж зуруулсан тэр хөрөг мөн гэж үзэж байна. Ингэж үзэх хэд хэдэн учир байна. Юуны өмнө энэ хөрөг бол энд тэндээс, өөр газраас, хожим хойно тэгж ингэж олдсон гэсэн зохиомол үлгэр домоггүй. 1949 онд Дундад Иргэн Улсын Ерөнхийлөгч Чан Кайши Хятадаас дүрвэн Тайвань арал руу гарахдаа, лавтайяа сүүлийн мянга орчим жилийн туршид Хятад орныг эрхшээсэн үе үеийн зүрчид, монгол, хятад хаад төрж барьсаар ирсэн Бээжин дэх Хааны ордонд тэдгээр үе үеийн хаад, дээдэс эдэлж хэрэглэж, хадгалж хамгаалж ирсэн хэдэн мянган эд өлгийн зүйлс, хаадын эрдэнэсийн санг зөөж авчирсны дотор энэ хөрөг хүндтэй байр эзэлдэг хосгүй үнэт өв дурсгал юм.
Хоёрдугаарт, тэгэхлээр Чингис хааны энэ эш хөрөг бол олон үе дамжин хааны ордонд хадгалагдаж ирсэн эх хувь мөн. Хөрөг дээрх дүр бол өөр хэн нэгэн биш, Чингис хаан мөн гэдэгт эргэлзэх хэрэггүй. Зарим хүн энэ зураг дээрх дүрийг Чингис хаан биш, энэ бол хятадын цэргийн жанжин гэх нь байдаг. Шуудхан хэлвэл, Монголын Юань гүрний эсрэг улаан алчууртны бослогыг зохион байгуулан удирдаж, монголчуудын эсрэг хядлага үйлдсэн Шань мужийн захирагч Гоу Цишин гэгч хүн хэмээн 1743 онд Шангуан Жоу гэдэг хүний бичсэн номонд байдаг гэнэ. Тэр номын үгээр бол Гоу Цишиний хөргийг Чингис хааны хөрөг болгон засахдаа сахал нэмж, малгайг нь ангийн үсээр чимэглэн, өмсгөлд нь эмжээр нэмсэн гэнэ. Ийм зүйлд итгэхийн аргагүй юм. Тэгээд ч өнөөдөр Чингис хааны хөрөг хэмээх нэртэй зураг хоёр байдгийн нэг нь Бээжинд хадгалагдаж байдаг бөгөөд эл номд чухам тэр хөргийн тухай өгүүлсэн нь магадтай юм.
Гуравдугаарт, Тайванийн музейд ганц энэ зураг хадгалагдаж байгаа бус, үүний хамт Юань гүрний Монгол хаад, хатдын 25 зураг бий. Тэдний эдэлж хэрэглэж асан зүйлс, эш хөргүүд, хувийн цуглуулгад байсан Юань гүрнээс ч өмнөх цаг үеийн уран зураг, бийрийн бичлэгүүд байна. Эд бүгд тэртээх 13 дугаар зуунаас хамтдаа хадгалагдсаар өнөөг хүрч ирсэнд эргэлзэх нь илүүц буй заа. Ялангуяа Монголын хаад, хатдын эш хөргүүд бүгд нэг эх загвартай, дээр өгүүлсэнчлэн хаад, хатдын хөргийг зурах тогтсон журам, тиг жаяг байсны дагуу бүтээгдсэн хөргүүд юм.
Дөрөвдүгээрт, Чингис хааны хөргийг зурахад Хубилай хаанаар үлгэр болгосон гэдэг үг үнэний ортой байна. Үүнийг хоёр хааны хөргийг зэрэгцүүлэн харахад төвөггүй мэдэгдэнэ. Чингис хааны хөрөг дээр хааны асаасан дээл, малгай нь ерөөсөө л Хубилай хааны хөрөгт түүний өмссөн тэр дээл, малгай дүрээрээ байна. Хоёр зургийг зурахдаа нэгийг нь суурь болгож, түүнийгээ нөгөөг нь зурахдаа шууд ашиглажээ гэж хэлж болохоор. Хоёр хааны тэргүүн, нүүр царай, сахал үс, чих зэрэг эрхтнийг маш адилхан зуржээ. Та бүхэн ажигтун.
Ингээд үзэхээр энэ хоёр зураг нэг үед нэг дор бүтээгдсэн, нэг зураачтай нь эргэлзээгүй байна. 1368 онд Монголын ноёрхол дууссаны дараахан бичигдсэн “Юань улсын судар”-т тулгуурлан Өвөр Монголын эрдэмтэн Сайшаал “Чингис хааны товчоон”-доо бичсэнчлэн, Хубилай хаан өөрөөрөө үлгэр болгон зуруулсан гэдэг нь үнэн боловч, харин өтөл насны овор суулган үрчлээс нэмж зуруулсан гэдэг нь худлаа юм. Яагаад гэвэл 1279-80 оны үед буюу уг хөргүүдийг бүтээж байх тэр цагт Хубилай хаан өөрөө, өвөөгийнхөө тэнгэрт хальсан тэр насан дээр ирсэн буюу 65-тай болоод байсан тул тэгж өтөл насны овор суулгаж, үрчлээс зураас нэмэх шаардлагагүй мэт санагдана. Харин өвөөгөө ямархуу дүр төрхтэй хүн байсан талаар зураачид сайтар хэлж зөвлөсөн байж таарна.
Хубилай хааны хөрөг

Энэ бүхнээс үзэхэд, өдгөө Тайваньд хадгалагдаж байгаа эл зургийг их хааны өөрийнх нь зураг биш, хятад жанжны зураг гэх аваас Хубилай хааны хөргийг ч өөрийнх нь биш, өөр хүний зураг гэж үзэхэд хүрнэ. Гэтэл өнөөг хүртэл Хубилай хааны хөргийг өөрийнх нь биш гэж байсангүй, бас энд хадгалагдаж байгаа их хааны хөргийг ч өөрийнх нь биш гэж байсангүй. Дахин хэлэхэд мөн, биш гэж мэтгэлцэж ирсэн тэр маргааны бай бол өөр зураг юм аа.

Эцэст нь мөхөс бичгийн хүмүн бээр нэгэн зүйлийг монгол түмэндээ хүргэх гэсэн билээ. Тэр бол Чингис хааны харц авай. Тийм ээ, эл хөрөг дээрх Чингис хааны харц тун учиртай анам. Хөргийг хэдэнтээ дэргэдээс нь харж, нягтлан шинжиж, тогтон харах тусам их хааны харц ер бишийн болох нь улам бүр мэдэгдэнэ. Их хааны харц үнэхээр жир биш, ямархан нэгэн ид шид, нууцхан увьдас шингэсэн мэт харагдана. Тогтон харах тусам тэр харц далд гүн утга агуулах мэт, хүнд гүн бодолд автсан мэт, эс бөгөөс чимээгүйхэн ямархан нэгийг асуух мэт ээ. Олон үеийн туршид ордонд залагдаж, үр хүүхэд, ач зээ, хойч үеийнхэндээ шүтэгдэж ирсэн энэ зурагт их хааны сүнс, сүлд хийморь шингэсэн байж таарна.
“Жоконда” хэмээх алдарт зураг Париж хотноо Луврын музейд залаастай байдаг. Тэр зураг дээрх Мона Лиза хатагтайн инээмсэглэл хэдэн зууны туршид хүн төрөлхтнийг гайхашруулсан ирсэн билээ. Жокондагийн үл ялиг инээмсэглэл асар их нууцыг агуулсан хэмээн цэцэрхэн өгүүлэгчдийн цуваа үл тасарна. Тэр инээмсэглэл нээрээ ямар далд нууцыг агуулдаг билээ? Үүн шиг Чингис хааны харц асар ихийг агуулнам, өгүүлнэм.  Их хааны эл хөрөг ном хэвлэлд орсон, цаасан дээр буулган хувилж, зарж байдгаасаа огт өөр аж. Дэргэд нь зогсч байгаад хажуу тийш алхан хөдлөхөд тэр харц дагаж хөдлөх шиг болно. Зогтусч дахин ажихуйд далдын ид шид, увьдсаар ховсдон татаж, тэр харцаараа чимээгүйхэн шивнэх шиг болно. Их хааны харц ямархан далдын нууцыг агуулнам, бас ямархан учрыг өгүүлнэм бол? Та ажигтун, тайлагтун!
Тайванийн музейд буй Монголын түүх, соёлын холбогдолтой эд үзмэр, өв дурсгалуудыг Монголдоо аваачин монголчууддаа үзүүлэх талаар бид ярилцаж байгаа. Хэзээ нэг цагт, гэхдээ хол биш ойрхон нэгэн цагт эрхэм уншигч та тэдгээрийг, түүний дотор их хааныхаа эш хөргийг үзэх завшаан буй гэдэгт итгэнэм. Тэр цагт та, их хааны харцыг сайтар тогтон ажаарай. Тэр харц асар ихийг өгүүлнэм, бас далдхан нууцыг агуулнам.
Монгол Улсын Соёлын гавьяат зүтгэлтэн,
Хэлбичгийн ухааны доктор Я.Ганбаатар.
2016 оны 12 дугаар сарын 22-ны өдөр,
Тайвань, Тайбэй хот.
2015 онд зохиогчоос Тайванийн музейтэй хамтарч хэвлүүлсэн цомог ном

Эх сурвалж №4

Яагаад заавал Эш хөрөг гэж?

ТОЙМ
uranatuya@gmail.com
2022-07-27 15:07:40

Улаанбаатар /МОНЦАМЭ/.  Монгол Улсын Ерөнхийлөгч Үндэсний их баяр наадмаар Чингис хааны эш хөргийг айл өрх, албан байгууллага бүр дээдлэн залах тухай зарлиг гаргасан нь олны анхаарлын төв дэх сэдэв хэвээр байна. Олон нийтийн дунд энэхүү зарлигийн агуулга санааг дэмжин сайшаах хандлага түлхүү байгаа ч чухам юуны учир заавал эш хөргийг, заавал зарлиг гарган барин  дээдлэх ёстой гэж гэсэн асуултууд зэрэгцэн гарсаар байгаа юм.


Зарлигт тодруулан дурдсан эш хөрөг гэдэг нь түүхэн сурвалжуудад тэмдэглэснээр бол 1278 онд Хубилай хааны даалгаснаар монгол зураач Хорихасуны зурсан хөрөг. Хубилай хааны зарлиг ёсоор бүтээгдсэн эш хөрөг нь хоёр хувь байх агаад алинаас алийг нь хуулсан бэ гэдгийг тогтоох боломжгүй байдаг. Одоо нэг нь Тайваний Үндэсний ордон музейд, нөгөө нь БНХАУ-ын Түүхийн музейд бий бөгөөд эдгээр музейнхэн өөр өөрийн хөргийг жинхэнэ эх хэмээн маргадаг. Ямартаа ч эрдэмтэд энэ хоёр маш адилхан хөрөг зургийг хоёул 13-р зууны үеийн бүтээл гэдгийг бүх талаас нь судлан хөдлөшгүй нотолсон. Тахилгад зориулж нэгийг нь, харин нөгөөг үр хойчид нь үлдээхээр зурсан байх магадтай ч гэж үзэх нь бий.


Дэлхийн түүхэнд тодоос тод бичигдсэн, дэлхийн газрын зургийг шинээр зурахад хүргэж явсан Хаан Чингисийн эш хөргийг тахин дээдлэх нь ердөө зарлиг захиас төдий зүйл огтхон ч биш. Бодит түүх, эх сурвалжууд бүдгэрэх, магад ирээдүйд устаж үгүй болох, баримжаалах зүйлгүй үлдэх аюул ч нүүрлэж мэднэ. Тэр цагт хойч үе юугаар өнгөрсөн үеэ төсөөлж үлдэх. Одоо л бид урд хөршид байх эш хөргийг дээдлэн залах тухай ярьж эхэлж байгаагаас бус үнэндээ таамаг төдий дүрсэлсэн олон янз зурагаар Чингис хааныгаа төлөөлүүлэн төсөөлж ирсэн нь үнэн билээ.

Өнгөрсөн хугацаанд буруу зургийг хааны хөрөг гэж эндүүрч явсан тохиолдол ч бий. Эзэн богд Чингисийн байлдан дагуулалтын олон олон түүх сурвалж бичиг, мөн янз бүрээр дүрсэлсэн олон хөрөг зургууд дэлхийн өнцөг булан бүрээс гарч ирсээр байдаг. Олон газар орон, улсад өөр өөрийнхөөрөө царай төрх зохион, янз бүрийн төрх байдалтайгаар харуулдаг.


Ингэж ямар нэгэн тогтсон дүр төрхгүй шахам шүтэн тахих нь явцын дунд үнэн түүх арилан балрах, аль ч үгүй хоцрох уршигт ч хүргэж мэдэх тул энэхүү зарлигийг олон нийтээр өндөр ач холбогдол өгөн дагах нь ихээхэн чухал юм. Мөн дэлхий даяар тархан суурьшсан нийт монголчууд маань бахархан дээдлэх шүтээн нэгтэй байна гэдэг оюун санааны хувьд ч нэгдмэл байхын зэрэгцээ оюуны нэгэн дархлаа нь болж байх тустай юм. Тиймээс ч "тэр зураг нь илүү нүдэнд дулаан юм" гэж эргэлзээтэй байдлаар, дур зоргоор аль нэгэн хөрөг дүрд Их хааны нэр оноох нь оновчтой биш.

Олон сурвалж бичиг, түүхэн тэмдэглэлийг нийцүүлэн шүүж үзсэнээр Их Эзэн Чингис хааны жинхэнэ гэгдсэн хоёр хөрөг хоёул Хятадад байна. Монголын өв болсон эдгээр бүтээлүүд хэдийгээр хилийн цаана, гаднын улсын музейд буй ч эрхбиш хөрөг хуулбарыг нь хүндлэн залах эрх нь бидэнд нээлттэй.

Ер нь зарим нэг шүүмжлэлт хандлага буюу заавал зарлиг тушаалаар зураг хөрөг тахин шүтэх онц шаардлага чухам юунд байгааг асуух явдалд эсрэгцүүлэн тавих учир шалтгаан олон. Үүний нэгдүгээрт одоогоор баттай ноттой болгож авсан түүхийн үнэт өв, үнэт зүйлээ үнэн мөнөөр нь түүх тэмдэглэл болгон үлдээх явдал нэн чухал. Мөн Чингис хааны дүр царайг нэг янзаар тогтоон авч үр хойчид үнэнээр үлдээн түүхлэх нь бидний үүрэг мөнөөсөө мөн юм. Түүхчид, эрдэмтэн судлаачид ч энэ зарлиг шийдвэрийг онцгойлон талархаж хүлээж авч байгаагаа илэрхийлсээр байгаа.


Тайваний Үндэсний музейнхэн өөрт хадгалагдаж байгаа хөргийг Чин улсын эзэн хааны ордны цуглуулгаас уламжилж ирсэн учраас жинхэнэ эх нь мөн гэдэг. Харин Хятадын түүхийн музейнхэн “бидэнд буй хөрөг бол Монголын ван хэргэмт язгууртны гэрээс олдсон, үе удам дамжин хадгалж шүтэж ирсэн учир эх хөрөг мөн" хэмээн тайлбарладаг.


Юань улсын судар болон бусад түүх сурвалжид тэмдэглэн үлдээснийг үзвэл: Тавдугаар жарны шар Барс жил буюу аргын он тооллын 1278 онд Хубилай хаан өвөг эцэг Чингис хааны хөргийг бүтээхийг ордны зураач, монгол үндэстэн Хорихасунд зарлиглан тушаасан. Чингээд өөрөө, өвөөгийнхөө дүр төрхийг зураачид хэлж зөвлөн, Их хааныг амьд сэрүүнд нь үзээгүй Хорихасун зураач түүний ач хүү Хубилайнх нь дүр төрхөөр баримжаалж зурсныг “Чингис хааны гэгээн дүр мөн” хэмээн таалж ордондоо хүндэтгэн залсан байдаг. Энэ мэтээс үзэхэд, эрдэмтэн судлаачдын олж тогтоосноос харахад дээрх хөргийг эш хөрөг хэмээн үзэх бүрэн боломжтой ажээ. Харин өмнөдийн болон бусад улсын жуулчлан явагч, элч тушаалтнуудын тэмдэглэл зэрэгт Монголын Их хааныг ихэвчлэн “хүдэр том биетэй, өргөн дух магнайтай, сүрлэг, хүчирхэг” гэх зэргээр дүрсэлсэн байдаг.


Эш хөрөг гэж үзэх баримт аль алинд нь олон байдаг энэ хоёр хөргийг олон шалгуураар шалгаж нягталсны үндсэн дээр Юань улсын үеийн зураг гэдгийг бат нот болгосон. Харин хаан амьд сэрүүн байх үед бүтээгээгүй гэж үзсэн байдаг. Ийнхүү тэртэй тэргүй маш нарийн үндэслэл, шинжлэх ухааны тайлбар сэлттэйгээр одоогоос 700 гаруй жилийн өмнө зурж бүтээсэн хөрөг мөн гэж баталсныг өмнөдөд ихэд олзуурхан хадгалж байна. Үүнийг бид үл тоон, түүнээс өөр дүртэй байх ёстой гэж зөрж мэлзэх нь яг үнэндээ зүйтэй биш юм. Өөрөөр хэлбэл Хятадад ч нэг өөр, Монголд ч өөр нэгэн Чингисийн хөрөг байх нь утгагүйн дээр тэр нь мөн, энэ нь худал гэх маргаан үргэлжлүүлэх огт шаардлагагүй. Тиймийн учир цаашид монгол туургатан цөм бүгдээр Их эзнийхээ хөрөг дүрийг нэг янзад тогтоон авч ойлголтоо нэг мөр цэгцлэхэд Ерөнхийлөгчийн энэ зарлиг ихээхэн чухал болж байгаа юм.

 

Монгол Улсын Ерөнхийлөгч: Чингис хааны суу алдар, агуу их түүхэн үйл хэргийг сурвалжлан судлах, түгээн дэлгэрүүлэх, эрхэмлэн дээдлэх, алдаршуулан мөнхжүүлэх, төрт ёсны үнэт өвийг бэхжүүлэх, эв эеийг бататгах үүднээс ийнхүү зарлиг болгожээ. Зарлигт:


Нэг. Эзэн Богд Чингис хааны эш хөргийг монгол төр эрхэмлэн дээдэлж, Төрийн ордонд залсугай.

Хоёр. Төрийн бүх байгууллага, Монгол Улсаас хилийн чанадад суугаа дипломат төлөөлөгчийн газар, бүх шатны сургалтын байгууллагууд Эзэн Богд Чингис хааны эш хөргийг дээдлэн залсугай.

Гурав. Монгол хүн, айл өрх бүр Эзэн Богд Чингис хааны эш хөргийг эрхэмлэн залж, дээдлэн шүтэж байхыг уриалсугай.

Дөрөв. Монгол хүн бүр Их Монгол Улсын гал голомтыг сахиж буйгаа гүнээ ухамсарлан, Эзэн Богд Чингис хааны суу алдар, үйл хэрэг, билиг сургаалыг эрхэмлэн дээдэлж, даган мөрдөж, төрт ёсны үнэт зүйл, өв соёлыг үр хойчдоо өвлүүлэн үлдээж, эе эеэ сахин бататгаж, улс орноо мандуулахад хувь нэмрээ оруулахыг уриалсугай” гэжээ.



Эх сурвалж №5

Гүн Г.Аюурзана

ЧИНГИС ХААНЫ ЭШ ХӨРӨГ
Эзэн богдын 860 насны ойг дуртгаж, саяын наадмаар Ерөнхийлөгчийн зүгээс “Чингис хааны эш хөргийг айл өрх, албан байгууллага бүр залах” зарлиг буулгалаа.
1278 оны хуучдаар Хубилай хаан Хорихусун хэмээх монгол зураачид Чингис хааны хөрөг бүтээхийг даалгасан тухай түүхэн сурвалжуудад тэмдэглэжээ. Тэр ёсоор бүтээгдсэн гэгддэг хоёр л эш хөрөг бий. Эхнийх нь Тайваний Үндэсний ордон-мүзейд, хоёр дахь нь БНХАУ-ын Түүхийн мүзейд байдаг. Хоорондоо маш адилхан, хэмжээ ойролцоо (Тайпэйд буй нь 59,4см Х 47см, торгон дээр зурсан. Бээжинд буй нь 58,3см Х 40,8см, цаасан дээр зурсан), ер нь нэг зургийн хоёр хувилбар бололтой. Алийг нь нөгөөгөөс нь хуулсан бэ гэдгийг тодруулах боломжгүй ч, XIII зууны үеийн бүтээлүүд мөн гэдгийг шалгаж тогтоосон юм билээ.
Бээжинд буй хөргийг 1920 онд Монголд ирсэн Цэн Хуань гэгч хятад генерал нэгэн монгол вангаас бэлгэнд авсан гэдэг (Гамин цэрэг Монголыг эзэлсэн үе тул айлын шүтээн дээрэмдсэн ч байж мэднэ). Генералын үр хойчис 1953 онд уг зургийг БНХАУ-ын Түүхийн музейд өгсөн аж. “Энэ бол Хорихусуны зурсан жинхэнэ хөрөг” гэж Өвөрмонголын эрдэмтэн Сайшаал, Баяр нар баримт дурдаж бичсэн нь бий.
Тайваньд буй хөрөг бол Манж Чин улсын хааны ордноос авч 1948 оны үед эх газраас тээвэрлэн аваачсан үнэт зүйлсийн дотор байж. 1748 онд Манжийн Тэнгэрийн тэтгэсэн хааны зарлигаар Мин улсын үеийн сан хөмрөгөөс авч залсан гэх уг хөргийг монгол бичгийн хорголжин барын эцэг болсон Харчины Тэмгэт 1925 онд анх гэрэл зурагт буулган хэвлэснээр дэлхийд танигдсан юм. Тайваний тал өөрт буй хөргийг Чин улсын эзэн хааны ордны цуглуулгаас уламжилсан тул жинхэнэ эх нь гэж үздэг. Харин Хятадын тал өөрт буй хөргийг Халх Монголын ван хэргэмтэй том ноёныд үе улиран шүтэгдэж ирсэн тул жинхэнэ эх, Чингийн хааны ордонд байсан нь Мин улсын үеийн хуулбар зураг гэж маргадаг ажээ.
--
ЖИЧ:
Зэрэгцүүлсэн 2 зургийн эхнийхийг нь Тайванийн Үндэсний ордон-мүзейн танилцуулгаас авав. Хоёр дахийг нь миний бие БНХАУ-ын Түүхийн мүзейд сүүдэрлэсэн болно.


Эх сурвалж №6

Б.Баяртөр: Их хааны хөргийг бүтээх гээд гутааж болохгүй
Ч.ҮЛ-ОЛДОХ

СУИС-ийн Дүрслэх урлагийн сургуулийн эрдэмтэн, нарийн бичгийн дарга, доктор Б.Баяртөртэй ярилцлаа. Тэрээр Чингис хааны хөрөг дүрийн харьцуулсан  шинэ судалгааг хийсэн юм.

-Их хааны дүр монгол хөрөг зурагт хэрхэн буусан талаарх цогц судалгаа хийсэн судлаач хэр олон бэ. Та хэзээнээс судлав?

-Ийм судалгаа  дуул­даагүй. Гэхдээ миний судалгаанд ашигласан зургууд бол энд тэнд хэвлэгдсэн, зарим нь монголчуудад танил болсон, зарим нь огт мэ­дэг­дээгүй бүтээлүүд байгаа. Би 2016 оноос хөрөг зураг талаас нь  судалсан.

Түүнээс  түүх, аж байдлын сэдэвтэй  үйл явдал талаас харуулсан зургууд цөөнгүй байдаг.

-Монгол хөрөг зурагт Чингис  хааныг хэрхэн дүрсэлж байсан юм бэ?

-Миний судалгаа яг энэ чиглэлд хандсан. Энд ашигласан бүтээлүүдээс хамгийн эртнийх нь Юань гүрний үед бүтээгдсэн Чингис хааны эш хөрөг. Энэ хөрөг хоёр байдаг, нэг нь Бээжин хот дахь Дундад улсын түүхийн музейд, нөгөө нь Тайвань улсын Тайбэй хотын Үндэсний ордон музейд хадгалагдаж байдаг. Эдгээр зураг нь лав 700 гаруй жилийн өмнө, өөрөөр хэлбэл Юань улсын үед  уг хөргийг зуржээ  гэдгийг, эрдэмтэд тал талаас нь судлаад тогтоочихсон байгаа. Үүнээс үзэхэд монгол хөрөг зургийн үүсэл мөн 700 жилийн өмнөх үед холбогдож байна. Ер нь үүний өмнө уламжлал байсан уу гээд үзвэл Уйгар Киданы үед хаан, хатан, эрдэм чадалтай  хүмүүсийнхээ хөргийг  зурж мөнхөлдөг байсан. Арга барил нь урлаг уран сайхны зориулалтай, тайлга тахилгын үеэр голдуу зурдаг байж. Энэ уламжлал явсаар Юань гүрний үед ирэхэд дээрх хөргүүдийг зурсан гэж үздэг. Тиймээс Чингис хааны хөрөг зургуудыг Уйгар, Киданы үед зурсан гэж зарим судлаач ном зохиолдоо бичсэн байдаг. Ямартай ч  эзэн хаадын хөргийг зурдаг уламжлал явсаар өнөөг хүрсэн гэж болно. Түүнчлэн Бага хаад, Манжийн үе, социализмын үе гээд аваад үзэхэд их хааны хөргийг янз бүрээр зурж байсан байж таарна. Гэхдээ цаг үеийн онцлогоос хамаарч бидний үед хадгалж ирсэн нь цөөхөн.

-БНМАУ буюу социализмын үед хөрөг бүтээж байсан юм болов уу?

-Их Эзэн Чингис хаанаар бахархах, тэр талаар ярих ч хүртэл хориотой байсан цаг үе шүү дээ. Гэхдээ манай зураачид их хааныхаа хөргийг зурж байсан. 1947 онд Ардын зураач, Төрийн шагналт Ү.Ядамсүрэн гуай Чингис хааны хөргийг зурсан байдаг. Орчин цагийн урлаг үүссэнээс хойш бүтээсэн хөрөг гэвэл энэ. Одоо Монголд байдаг уу гэвэл, 1958 онд Говь-Алтай аймгийн музей  Ү.Ядамсүрэн гуайгаас дөрвөн зураг худалдаж авсан юм гэнэ лээ. Түүний нэгэнд тэр зураг явсан гэж бичсэн  байдаг. Говь-Алтай аймагт эх зураг байхгүй, хуулбар нь байгаа гэсэн мэдээлэл ч бас дуулддаг. Чингис хааны хөргийг  анх зурснаас 11 жилийн дараа зурсан “Өвгөн хуурч” гэж зураг бас бий. Тэр зурагт  мөн Чингис  хааны хөргийг бүтээсэн, цаг үе хаалттай учраас өвгөн хуурчийн дүрээр зурсан гэлцдэг. Энэ талаар зураач Б.Бадрал, МУБИС-ийн Дүрслэх урлагийн тэнхимийн багш О.Доржготов нар бичсэн байдаг. Ү.Ядамсүрэн гуайн зээ охин, зураач  Я.Булган  мөн энэ талаар бичсэн  нь бий. Ач охинтой нь гэр бүл болсон ТЕГ-ын дарга асан Б.Хурц мөн нэгэн ярилцлагадаа дурссан байдаг.  Тэгэхээр үзэл суртлын хаалттай социализмын цаг үед ч гэсэн уран бүтээлчид аргалаад их хаанаа бүтээж байсан байгаа юм.

Мөн Д.Маньбадар гэж зураачийн “Эртний баатар” гэж монгол хөрөг  бий. Нэр нь өөр боловч түүнд их хаанаа дүрсэлсэн гэж зарим хүн хэлдэг. Ингэхдээ  бодит баримтад тулгуурлахаас илүүтэй өөрийн сэтгэлд бий болсон төсөөллийг уран бүтээлээрээ гаргасан гэж бичсэн байдаг.

-Архины лонхон дээр хүртэл их хааныхаа хөргийг хэвлэдэг болж задгайрсан үед бол тоо томшгүй хөрөг зураг зурсан байх?

-Ерөнхийдөө 1990-ээд оноос хойш  их хааны хөргийг зурах асуудал задгайрсан гэж болно. Монголын болон гадаадын олон хүн хөрөг зурсан байдаг.  Тэдгээрийг Тайваньд хадгалагдаж байгаа эш хөргийг гуйвуулалгүй барьж хуулбарлаж уу гэтэл тийм биш. Зүс дүр нь огт өөр, зориуд үнэнийг, түүхийг  гуйвуулсан хөрөг маш олон.  Зөвтгөж үзье гэвэл, гадаадын зураачид өөрсдийн соёл сэтгэлгээний үүднээс, Чингис хааныг үзэх үзэл, түүний талаарх өөрсдийн ойлголтыг илэрхийлжээ гэж  бодож болох. Сөрөг талаас үзэхэд, Чингис хаан бол монгол хүн, дэлхийн ямар ч улсаас ялгагдах атал тэдгээр хөрөгт европ төрхтэй, бүр араб, түрэг төрхтэй зурсан байх жишээтэй. Үүний сөрөг үр дагавар нь хойч үеийнхнийг төөрөгдүүлэх, будлиулах, үнэнийг гуйвуулах янз бүрийн зорилготой байдаг байх. Энэ нь  монгол хүний сэтгэхүй, сэтгэлгээ, ухамсар, танин мэдэхүйд хортой.

-Орчин үед их хааны дүрийг монгол хөрөг зургийн аргаар зурсан ямар уран бүтээл байна?

-Хамгийн олон удаа зурсан нь гэвэл зураач Д.Уртнасан гуай байна. Их төлөв уламжлалт маягаар сууж байгаа маягтай  бүтээсэн. Цаашилбал, их хаан тэнгэр шүтлэгтэй байсан, монголчуудын язгуур шашин бөө мөргөл байсан гэдгийг тодруулсан, Чингис хаанд ойр домгийн өгүүлэмжтэй холбогдсон хөргүүд байна. Мөн  бурханч лам Б.Пүрэвбатын  зурсан хөргүүд байдаг. Одоо Төрийн ёслол, хүндэтгэлийн өргөөнд байгаа. Тэр зураг бол бидний мэддэг Энэтхэг, Төвдийн танка зургийн тэг онол, зохиомжийн суурь дээр аваад өөрийн уран сайхныг оруулсан шүтээн хөрөг юм. 1990 -ээд оноос хойш олон ургальч үзэл дэлгэрч, уран бүтээлчид үзэл бодлоо чөлөөтэй илэрхийлэх, ямар ч урсгал чиглэл, “изм”-ийг өөрийн уран сайхны илэрхийлэл болгох болсны үүднээс уламжлалт хөрөг зургаас эрс татгалзсан, орчин үеийн модерн, тэр бүү хэл постмодерн, контемпорари маягийн хөрөг зургууд ч байна. Тухайлбал, Б.Бадралын бүтээсэн Чингис хааны хөргийг Туркийн нэгэн зураач музей байгуулаад  тэндээ авсан гэсэн. Тэр зурагт Чингис хааныг есөн мэлмийтэй зурсан байгаа. Миний түрүүнд дурдсан Бээжин, Тайваньд хадгалагдаж байгаа их хааны хөргийг  суурь болгосон атлаа, есөн мэлмийтэйгээр дүрсэлсэн нь Чингис хааныг бусдаас илүү, эгэлгүй байсан учир нь оюун билгийн нүдтэй байсан. Тиймээс эгэлгүй их гавьяаг байгуулсан гэдэг санааг гаргасан байгаа юм. Ес гэдэг тохиолд­лын тоо бас биш. Тэнгэ­рийн билэгдэл юм. Тэнгэ­рийн хөх хүчийг олсон, тэнгэрт тэтгэгдсэн хүн юм гэсэн санаа тэгж гарсан болов уу. Түүнээс гадна Чингис хааны ариун үйл хэрэг, цаашид монголчуудын хувь заяа мөхөшгүй юм гэдэг санааг гаргаж задгай сэтгэсэн байгаа юм.

-Чингис хааны дүрийг бүтээхэд анхааралтай хандах ёстой байх. Энэ талаар та юу хэлэх вэ?

-Чингис хаан түүхэн хүн. Их хааныг бодитой дүрсэлсэн хөргийг л бид голлож үзэх ёстой. Энэ бол яах аргагүй 700 жилийн өмнө зурсан их хааны эш хөргүүд юм. Их хааны хөрөг зургууд,  түүн дэх уран сайхны сэтгэлгээ, илэрхийлсэн аргыг  харьцуулж үзэхэд зургаан хэв шинжид хувааж үзэж болно. Нэгдүгээрт, түүхэн бодит баримтад тулгуурласан, хоёрдугаарт “Монголын нууц товчоо” зэрэг сурвалжид байдаг  домгийн өгүүлэмжүүдтэй холбосон билэгдэл хөрөг, гуравдугаарт зураач, уран бүтээлчид өөр өөрийн  уран сайхнаар  бүтээсэн хөрөг, дөрөвдүгээрт монгол хүний төрхийг зориуд өөрчилсөн хөрөг, тавдугаарт бурханчилсан шүтээн хөрөг, зургадугаарт орчин үеийн хийсвэр сэтгэлгээгээр бүтээсэн хөргүүд  байна. Цаашид хэн боловч их хааныхаа хөргийг бүтээхэд эш хөргийг баримтлах нь зүйтэй. Их хааны  хөргийг бүтээж байна гээд зүс, дүр төрхийг өөрчлөн гутаадаг байж  болохгүй.

Эх сурвалж: “Зууны мэдээ” сонин





Эх сурвалж №7 

Дэлхийд Чингис хааны эш хөрөг хоёрхон л бий

Дэлхийд Чингис хааны эш хөрөг хоёрхон л бий

Монгол Улсын Ерөнхийлөгч У.Хүрэлсүх наадмын нээлтэд зориулан үг хэлэхдээ Чингис хааны хөргийг залах тухай зарлиг гаргаснаа дуулгасан. Уг зарлигт “Эдүгээгээс 860 жилийн тэртээ дэлхийн түүхийн мянганы суут хүмүүн Тэмүүжин мэндэлж, төрт ёс, түүх соёл, хууль цаазын дор монгол туургатныг нэгтгэн, өнө эртнээс уламжлалтай төрт улсаа сэргээн мандуулж, Мөнх тэнгэрийн хүчин дор Их Монгол Улсыг байгуулан, Монголын Эзэнт гүрний сүр хүчийг тунхаглан, монгол үндэстний суу алдрыг бадраасан Эзэн Богд Чингис хаан болон өргөмжлөгдөж, дэлхий дахинд Монголын их амар амгаланг тогтоосон билээ.

Эзэн Богд Чингис хааны суу алдар, агуу их түүхэн үйл хэргийг сурвалжлан судлах, түгээн дэлгэрүүлэх, эрхэмлэн дээдлэх, алдаршуулан мөнхжүүлэх, төрт ёсны үнэт өвийг бэхжүүлэх, эв эеийг бататгах үүднээс Монгол Улсын Үндсэн хуулийн Гучин дөрөвдүгээр зүйлийн 1 дэх хэсэг, Монгол Улсын Ерөнхийлөгчийн тухай хуулийн 9 дүгээр зүйлийн 1 дэх хэсгийг тус тус үндэслэн ЗАРЛИГ болгох нь:

Нэг. Эзэн Богд Чингис хааны эш хөргийг монгол төр эрхэмлэн дээдэлж, Төрийн ордонд залсугай.

Хоёр. Төрийн бүх байгууллага, Монгол Улсаас хилийн чанадад суугаа дипломат төлөөлөгчийн газар, бүх шатны сургалтын байгууллагууд Эзэн Богд Чингис хааны эш хөргийг дээдлэн залсугай.

Гурав. Монгол хүн, айл өрх бүр Эзэн Богд Чингис хааны эш хөргийг эрхэмлэн залж, дээдлэн шүтэж байхыг уриалсугай.

Дөрөв. Монгол хүн бүр Их Монгол Улсын гал голомтыг сахиж буйгаа гүнээ ухамсарлан, Эзэн Богд Чингис хааны суу алдар, үйл хэрэг, билиг сургаалыг эрхэмлэн дээдэлж, даган мөрдөж, төрт ёсны үнэт зүйл, өв соёлыг үр хойчдоо өвлүүлэн үлдээж, эе эеэ сахин бататгаж, улс орноо мандуулахад хувь нэмрээ оруулахыг уриалсугай” гэжээ.

Ийнхүү Ерөнхийлөгч зарлиг гаргасантай холбоотойгоор  төрийн байгууллага, Монгол Улсаас хилийн чанадад суугаа дипломат төлөөлөгчийн газрууд Чингис хааны эш хөргийг залж эхэллээ. Энэ хэрээр Чингис хааны эш хөрөг зургийн эрэлт нэмэгдэж байгаа бололтой. Чингис хааны хөргийг А3-ийн хэмжээтэй зурах ханш 500 мянга төгрөг гэдгийг нэгэн зураач хэллээ.

Эш хөрөг гэдэг нь анхны буюу үндсэн хөрөг гэсэн үг юм. Чингис хааны бодит эш хөргийн хоёр л эх хувь байдаг гэдгийг Шинжлэх ухааны академийн Түүх, археологийн хүрээлэнгийн Дундад зууны судалгааны хэлтсийн эрдэм шинжилгээний тэргүүлэх зэргийн ажилтан, доктор, дэд профессор А.Пунсаг хэлсэн юм.

Тэрээр "Чингис хаан баруун Тангад улсыг дайлж яваад 1227 онд таалал төгссөн. Их хааныг таалал төгссөний дараа монголчууд уламжлалт ёс заншлаараа эх нутагт нь авчирч оршуулсан тухай Судрын чуулган, Юань улсын судар, Хятадын түүхэн сурвалжуудад тэмдэглэсэн байдаг. Чингис хааныг эх нутагт нь авчирч онголохдоо алтаар хөргийг нь бүтээж, дөрвөн их ордонд залсан тухай түүхэн сурвалжуудад бий. Чингис хааны тахилгын үндэс суурь үүнээс бий болсон. Тодруулбал, Хубилай хаан 1260 онд хаан суугаад өнөөгийн Өвөрмонголын Шилийн гол аймгийн Шанду голын хөвөөнд буюу Бээжинд нийслэлээ байгуулсан. Тэнд Бумбан толгой гэх газарт дээдсийн тахилгаа хийж байсан. Юань улс бүх Хятадыг эзэлсний дараа 1276 онд улсын нэрээ Их Юань болгон өөрчилж, нийслэлдээ Есүхэй баатар болон Чингис хааны тахилга бүхий найман орд байгуулжээ. Энэ үедээ тахилгын шүтээн хөрөг бүтээсэн тухай Юань улсын сударт тэмдэглэсэн байдаг. Монголын тухайн үеийн нэртэй зураачдыг цуглуулж шалгаруулаад Хори Хасун гэх хүнийг сонгож, Чингис хааны хөргийг тусгайлан зуруулсан гэдэг. Өвөрмонголын нэрт эрдэмтэн Сайшаалын судалгаагаар 1987 онд олны хүртээл болсон “Чингис хааны товчоон” гэсэн томоохон бүтээлд Чингис хааны эш хөргийн талаар тодорхой баримттай бичсэн. Үүнд бичсэнээр өдгөө БНХАУ-ын Түүхийн музейд байгаа Чингисийн хөрөг нь XIII зууны үеэс уламжлагдан ирснийг цаас, өнгө будаг, бэх зэргээр олон талаас судалж, баталсан талаар уг бүтээлд өгүүлсан байдаг. XIX зууны эхээр их бужигнаан болж Манж Чин улсын ноёрхлыг Монгол Улс түлхэн унагасан. Гэвч дараа нь 1920 онд Хятад манайхыг хэсэгтээ дарангуйлж, Гоминданы Засгийн газар гэгчийг байгуулан хоёр жил болсон. Энэ үед Гоминданы Засгийн газарт ажиллаж байсан генерал монгол язгууртнаас Чингисийн хөрөг бэлгэнд авсан байдаг. Үүнийгээ хүүхдэдээ захиж өвлүүлсэн гэдэг юм. Генералын үр хойчис болох Хэбэй мужид амьдардаг Чинь Хуан гэдэг хүн 1953 онд уг зургийг БНХАУ-ын Түүхийн музейд өгсөн. Бээжингийн Түүхийн музейд хадгалагдаж буй язгууртны эш хөрөг бол Хори Хасуны зурсан Чингис хааны жинхэнэ хөрөг гэдгийг Да.Баяр гуай “Монголын чулуун хөрөг” номдоо тодорхой бичсэн. БНХАУ-ын түүхийн музейд хадгалагдаж буй эш зургийн дээрх хувцас загвар, үс засалт хэв маяг нь археологийн баримтаар олдоод байгаа язгууртны хүн чулуутай тохирч байна гэж үзсэн.

Эрдэмтэд Чингис хааны эш хөрөг дэлхий дахинд хоёр байгааг тогтоосон. Чин улс Мин улсыг эзлэх үед Бээжингийн эртний эдлэл хадгалдаг газраас 500 гаруй хааны хөргийг шатаалгүй авч үлдсэн байдаг. Үүний дотор Чингис хааны бас нэг хөрөг байжээ. Энэ зураг өдгөө Тайваньд хадгалагдаж буй. Тэмгэт хэмээх харчин хүн 1925 онд Тайваньд байгаа уг хөргийн зургийг нь авч олшруулсан. Мөн 1926, 1927 онд дахин олшруулж хэвлэсэн гэдэг. Олшруулсан хувилбарын нэг, нэг хувь манай Үндэсний түүхийн музей, Төв номын санд бий. Бас Төрийн ордонд байдаг. Хувь хүмүүст ч бий байх. Тайвань, Хятад хоёр өөрт байгаагаа манайх анхны гэж маргадаг. Тайвань “Манайх Чин улсын үеэс уламжлагдаж ирсэн анхны хөрөг” гэдэг бол Хятадууд “Манай хөрөг хожуу олдсон боловч Ар Монголын язгууртнаас авсан жинхэнэ нь” гэдэг юм. Хоёр хөрөг хоорондоо их төстэй. Нөгөө талаар аль аль нь жинхэнэ хөрөг байх талтай. Тахилгад зориулж нэг зураад, үр хойчид нь үлдээхээр дахин нэгийг зурсан байх. Ямартай ч аль аль нь судлагдахуунаараа XIII зууны үед хамаарах нь батлагдсан. Юань улсын үед Чингисийн хөргийг зурах зарлиг буулгасан нь түүхэн сурвалжуудад тодорхой бий" гэсэн юм.


https://www.reddit.com/r/mongolia/comments/wixdch/why_the_original_portray_of_genghis_khan_is_in/?utm_source=share&utm_medium=web3x&utm_name=web3xcss&utm_term=1&utm_content=share_button 








Comments

Popular posts from this blog

Босс гарын үсэгтэй болох ЖОР

Би 8-р ангид байхаасаа л гарын үсгээ төрөл төрлөөр нь эрээчдэг хүүхэд байлаа. Харин одоо бол дажгүй хэвшсэн гэж боддог юм. Та бүхэн доорхи мэдээллийг сонирхон гарын үсэгээ шинжээрэй. Паркер бариад л чухал баримтанд үзэглэж байх тийм цаг үе өнөөдрийн залуусын ирээдүйн тэмүүлэл байгаасай гэж би боддог. Өнөөдрөөрөө өөдрөг амьдарцгаая.  Хүмүүс гарын үсэг биш нэрээ бичдэг бол чадваргүйн шинж хэмээн үздэг. Хэрвээ гарын үсэг нь жигд дээшээ явах зураасаар эхлээд мөн жигд дээшээ, өөдөө явах зураасаар төгсөж байвал тэр хүндээ их хөрөнгө мөнгө, амжилтыг авчирдаг. Та өөрийн таних мэдэх бүх амжилттай байсан бөгөөд амжилтын оройд яваа хүмүүсийн гарын үсгийг шалгаарай. Тэгээд хэрвээ та үүнийг үнэн болохыг олж харвал өөрийн гарын үсгээ иймэрхүү ээлтэй зураасаар эхлүүлж, төгсгөх дадлага хий. Доор үзүүлсэн гарын үсгүүдээс хамгийн ээлтэй нь А ба С юм. Гарын үсэг С: Энэ нь хамгийн сайн Фэнг Шүйг агуулсан бас нэгэн гарын үсэг юм. Эхлэл ба төгсгөл нь өөдөө явсан зураастай байхыг...

УЧИРТАЙ ГУРВАН ТОЛГОЙ дуурийн зохиол...

УЧИРТАЙ ГУРВАН ТОЛГОЙ ТАЙЗНЫ ЗАСЛАЛ Хөдөө газар зүүн, баруун хоёр хажууд нэжгээд уул, зүүн талынх нь /ногоон гэрэл туссан/ хадтай уудам, баруун талынх нь /цэнхэр гэрэл туссан/ модтой бэрх, баруун талын уулын бэлд нэг хайлаас мод, түүний хажууд бараг тайзны гол чигт нэг том чулуу, тайзны ар талд нэг урт уул, түүний дор нэгэн бяцхан нуур ба нуурт нэг булаг урсан байна. ХӨГЖИМ НЬ Хуур, лимбэ, хуучир, шанз энэ дөрөв ээлжилнэ. Хөгжимч уулын хөндий дотор нуугдан суух бөгөөд ая нь Алим гэдэг амттай, Аргагүй амраг, Гунан хар, Торой банди, Юндэн Гөөгөө, Хаврын сар зэрэг хуучны ая болно. ДУУ НЬ Шүлэг бүгдийг дуулах тул наадагчид сайнаар зэрэг дэвийг алдахгүй цээжилсэн байваас зохино. Хэрэв цээжилж чадахгүйд хүрвэл өөр дууч хүмүүс нуун сууж уншин зүгээр буюу радиогоор дуулсугай. Яаралгүй бөгөөд тод дуулбал зохино. Дуулах шүлэг бүрийд хөдөлгөөн янзыг зөөлнөөр гаргах хэрэгтэй. НЭГДҮГЭЭР ҮЗЭГДЭЛ Жүжиг эхлэхэд хуурын уянгат дуу /Алиа ...